Arriba

A estas horas, para descansar das idas e vindas de todo o día, buscaba nun xornal algunha noticia curiosa e positiva, pero mira por onde, non a atopei. Que se unha Barbie mexicana con pasaporte, chihuahua e controversia, que se a Antártida está para facer un mojito, que se Bankia non devolve a pasta, que se Marianito fala co Papa e Rouco co Marianito... 

Así que asomeime pola fiestra e mirei cara arriba, na busca dunha saída rápida, un escape sinxelo para unha enorme nube negra de noticias (inciso: teño que recoñecer que as actualizacións "ao minuto" agóbianme coma se fose unha sardiña nunha lata). 

E mira por onde, xusto enriba había un espacio xigantesco para disfrutar: o ceo de noite. Cun pouco máis de sorte e menos de luz, conseguiríamos ver eses fermosos puntiños escintilantes que fan da bóveda celeste nocturna un espectáculo sen igual. 

Quedei sen verbas, así que vou seguir mirando pola fiestra. Convídovos a facer o mesmo. Ás veces merece a pena esquecerse dos problemas terrenais e perderse na beleza que nos brinda o Universo. E, por que non, compartilo.
Deica mañá.